Abakada ng Pag-ibig: ALEXANDRA Chapter 6

FREE TAGALOG ROMANCE NOVELS

MATAPOS makipagkilanlanan kay Edric ang mga taga-New Haven ay inanyayahan na sila ng mga ito sa conference room.

        Mabilis na nakalapit si Dwight Jaro sa tabi ni Alexandra. At dumikit na ito nang husto sa kanya sa kanilang paglalakad.

        “Hindi yata kita nakita the last time we were at the Millenium Advertising office,” sabi nito. “Kahit hindi naman naipakilala sa amin ang lahat ng empleyado roon, I’m sure na kung naroon ka I would have spotted you. And I would never forget such a beautiful face.”

        Namula ang dalaga.

        “Kapapasok ko lang kasi sa agency,” sagot niya. “In fact, this is my first assignment.”

        “Masuwerte pala kami,” sabi ni Dwight.

        Pasimpleng lumingon si Alex, hinahanap si Edric. Nakita niyang nasa pinakahulihan ito ng grupo. Nag-iisa. Nangunguna kasi sa harap si GM, kausap nina Ramon Gotiangko at Jimmy Suarez.

        Hindi kumportable si Alex na hindi si Edric ang katabi niya. Pero parang balewala naman sa binata. Ni hindi nga ito nakatingin sa kanya. Abala itong nagmamasid sa paligid.

        Isang pribadong conference room ang pinuntahan nila. Maliit lang. Pangwalo katao lang ang bilugang conference table na naroon.

        Naupo nang magkaharap sina GM at Ramon Gotiangko. Tumabi naman si Jimmy Suarez sa kaliwa ni Ramon Gotiangko.

        Agad na hinila ni Dwight ang silyang nasa kanan ng kinauupuan ni GM. Iminuwestra roon si Alex.

        “Thank you,” sabi niya bago umupo.

        Pumuwesto agad si Dwight sa katabi niyang bakanteng silya na katabi rin naman ng kinauupuan ni Jimmy Suarez.

        Wala nang ibang pagpipilian si Edric kundi ang maupo sa kaliwa ni GM, katabi ng dalawang bakanteng silya. Lihis sa sento ng pag-uusap.

        Gustong mainis ni Alex kay Dwight Jaro. Pero mukhang hindi naman napapansin ni Edric ang ginagawa nitong pambabakod sa kanya.

Naisip na lang ni Alex, at least magkaharap sila ng pwesto ni Edric.

        “Gentlemen, I have good news,” pagsisimula ni GM sa pulong.

        At inihayag na nito ang magiging papel ni Alexandra sa publicity campaign ng New Haven Philippines. Inisa-isa pati nito ang kanyang mga qualifications kasabay ng pag-aabot ng kopya ng kanyang resume kay Ramon Gotiangko. Sinenyasan din nito si Edric na ibigay na ang portfolio ng dalaga.

        Nakatingin sina Dwight at Jimmy Suarez nang maingat na pasadahan ni Ramon Gotiangko ang resume at portfolio.

        Namilog ang mga mata ni Jimmy Suarez at napaawang ang bibig ni Dwight sa mga litrato ng dalaga. Tanging si Ramon Gotiangko ang nanatiling kalmadong nakangiti lamang.

        “I’m impressed,” tango ng may-ari ng New Haven pagkatapos. “But I’m not surprised. Ang totoo niyan, this was exactly the same idea that popped into my head seeing Miss Noblejas here. Ihahain ko nga sana ang suggestion during the meeting. That just proves that you have, indeed, chosen well.”

        “Thank you, sir,” sabi ni Alex. “And please just call me Alexandra.”

        “Alexandra,” ulit ni Ramon Gotiangko. “Even your name suits you perfectly – regal and elegant.”

        “May we then include Alexandra’s participation in the campaign proposal we will be submitting by next week?” tanong ni GM.

        “Of course,” sagot ni Ramon Gotiangko.

        “Then we can proceed to your expectations from this campaign,” sabi ni GM. “May we have your views, sir?”

        Naglahad naman ng kanyang mga ideya si Ramon Gotiangko. Tulad ng inaasahan na nina Alex, malawak at pangmatagalan ang gusto nitong publisidad na nakatutok sa pinakamayamang sektor ng lipunan. Iyon naman kasi talaga ang pinupuntiryang maging kliyente ng five-star spa hotel chain.

        Panay ang sulyap ni Alex kay Edric dahil gusto sana niyang ipaabot dito ang kanyang kasiyahan. Paano’y angkop na angkop ang mga sinasabi ni Ramon Gotiangko sa mga pinag-usapan kanina ng creative team. Kaso’y hindi man lang nagagawi sa kanya ang paningin ng kababata. Nakatutok lang ang atensiyon nito sa matandang nagsasalita.

        “I really believe that Alexandra here can greatly enhance our image by providing a beautiful and intelligent personification of New Haven,” pagtatapos ni Ramon Gotiangko.

        “We’ll do our best to create a complete campaign tailored according to your specific expectations, Mr. Gotiangko,” sabi ni GM. “It will be ready for your preliminary evaluation by next week. That includes the budget.”

        “I don’t mind putting a high ceiling on the publicity budget as long as it’s worth it,” sagot ni Ramon Gotiangko. “So don’t scrimp on this. Show me the best you can do.”

        “We will, sir,” maliksing tango ni GM.

        “All major decisions will have to have my approval, of course,” pagpapatuloy ng matanda. “But for coordination purposes, you may contact Jimmy on matters pertaining to operations and Dwight on matters pertaining to public relations.”

        “Yes, sir,” tango uli ni GM.

        Ngumiti si Dwight kay Alexandra.

        “Tututukan ko ang campaign na ito,” sabi ng lalaki. “Hands on.”

        Pumormal ang mukha ng dalaga. Hindi niya nagustuhan ang kanyang narinig. Pakiramdam niya ay may pahaging iyon na kabastusan.

        Agad din namang nakahalata si Dwight sa kanyang pagkainis at parang napahiya ito. Umilap ang mga mata at humugot ng panyong ipinunas sa biglang nagpawis na mukha.

        Nang matapos ang meeting, inihatid ng tatlong taga-New Haven ang mga taga-Millenium hanggang sa pinto ng opisina.

        Muli, naulit ang mga pagkakamayan.

        Mahigpit pa rin ang paghawak ni Dwight sa kamay ni Alex.

        “We’re honored to have you as our image model and spokesperson, Alexandra,” sabi nito. “You have my utmost respect and admiration.”

        Halatang-halatang nagpapalapad ito ng papel at bumabawi sa nabitiwang kagaspangan kanina.

        “Thank you,” napipilitang sagot ni Alexandra kasabay ng isang matipid na ngiti.

        Sumulyap na naman siya kay Edric pero nakikipagkamay naman ang binata kay Jimmy Suarez. Hindi pa rin siya nito napapansin.

 

“HINDI na ninyo kailangang bumalik pa sa opisina,” sabi ni GM nang nasa elevator na sila at pababa ng gusali. “Just go on home. Past four na rin naman.”

        “Okay,” tango ni Edric.

        “Thank you, GM,” sabi naman ni Alex.

        Naghiwalay sila sa katabing parking lot. Kay Edric na nakisakay si Alex.

        Pero may tampo na siya sa kababata. Pakiramdam kasi niya’y inignora siya nito kanina, kung kailan pa naman gustung-gusto niyang makipagtalastasan kahit sa pamamagitan lang ng makakahulugang tingin.

        Dati naman nilang gawain iyon, noon pa. Kaya nga nagkakaintindihan sila kahit hindi nag-uusap sa gitna ng gaano man kagulong sitwasyon. Parang may sarili na silang koda. Pero bakit ba kanina ay hindi man lang sumulyap sa kanya si Edric?

        Hindi tuloy siya nagsalita sa kotse. Bahagya pang nanulis ang kanyang nguso sa pagmamaktol.

        Hinihintay niyang batiin ni Edric ang kanyang pagsisintir, tulad ng dati nitong gawi. Tatanungin siya. Aamuin.

        Pero nanatili rin itong walang kibo. Nagbukas ng radyo. Inilagay sa istasyong masaya ang tugtog. Hindi bagay sa mood niya.

        Pinatay nga niya ang radyo.

        “O, bakit?” sa wakas ay nagtanong na rin ang binata.

        Pero napaka-casual pa rin ng tono nito. Parang hindi totoong concerned.

        “Wala,” padaskol na sagot niya.

        “Ngayon ka pa susumpungin kung kailan aprubado na ng big boss ng New Haven ang puwesto mo,” sabi ni Edric. “Bilib nga sa iyo si Mr. Gotiangko. Pati iyong isang vice-president nila, kandarapa sa iyo.”

        Tumaas ang kilay ng dalaga. Napansin din pala ng loko ang pagtutok sa kanya ni Dwight Jaro. Nagselos kaya ito?

        “Mag-ingat ka lang doon,” pagpapatuloy ni Edric. “Parang hindi mapagkakatiwalaan, e. Mukhang pabling.”

        Biglang napalis ang inis ni Alex. Lumukso pa sa tuwa ang kanyang puso. Nagseselos nga si Edric!

        Kunwari pa raw, hindi siya pinapansin kanina. Iyon pala, nakataas ang radar. Nagseselos na pala sa lagay na iyon.

        Napakagat-labi siya para mapigil lang ang sarili sa pagngiti.

        Pero hindi  pa pala tapos ang sinasabi ng binata.

        “Kung kay Dwight Jaro rin lang, mas lamang naman nang di hamak si GM,” dagdag pa nito. “Kay GM ka na lang.”

        Biglang nagsalubong ang mga kilay ni Alex.

        “Ano’ng kay GM na lang ako?” nalalabuang tanong niya.

        “Kung magkakagusto ka rin lang, kay GM na imbes na sa Dwight Jaro na iyon,” diretsahan nang sabi ni Edric.

        “Ano?” gulat na bulalas ni Alexandra. “At sino naman ang may sabi sa iyo na magkakagusto ako kay Dwight Jaro o sa boss natin? Sira ka pala, e.”

        Nagkibit-balikat lang si Edric. Ngingiti-ngiti pa na parang nakakaloko.

        “Pareho naman silang bilib na bilib sa iyo, e,” sagot nito. “Sinasabi ko lang na GM is the better choice. Si GM na lang ang gustuhin mo.”

        Lalong nalabuan si Alex. Napailing siya.

        “May topak ka yata ngayong araw,” sabi niya. “Hindi kita maintindihan. Ang weird mo.”

        At ibinaling na niya ang kanyang tingin sa labas ng bintana.

        Hindi na rin naman nangulit pa si Edric.

        Pero nagulo na nang husto ang isip ni Alexandra.

        Kanina, akala niya, nagseselos si Edric kay Dwight. Nagseselos din ba ito kay GM?

        Pero bakit parang ibinubuyo pa nga siya nito kay GM? Dahil ba saludo ito sa boss nila? Kung ganoon, ibig sabihin ay balewala kay Edric kung magkagusto man siya kay GM.

        Gusto nang maiyak ni Alex.

        Hindi na nga sila nag-usap hanggang sa makarating ng bahay. Pero si Edric ay pasipul-sipol lang habang nagmamaneho. Parang walang katabi na sambakol ang mukha.

        Pagtigil ng kotse sa labas ng gate ng duplex ay umibis na agad si Alex. Dire-diretso siyang pumasok sa pantaong gate pero hindi niya binuksan ang mas malaking tarangkahan para makapasok ang kotse ni Edric. Sa halip ay walang lingun-lingong tumuloy na siya sa bahay nila.

        Bahala na si Edric na magbukas ng gate!

 

“ALEXANDRA, bumaba ka na sabi at kausapin mo si Edric,” medyo galit nang ulit ni Allana. “Hindi ka na bata, ha? Kung ano man iyong ipinagsisintir mo sa kanya, pag-usapan n’yo nang maayos. Ikaw na nga itong pinuntahan para amuin. Mag-a-apologize naman daw iyong tao. Huwag ka nang parang kondesang nagpapapresyo riyan, ha?”

        Napilitan siyang bumangon mula sa kama at manaog sa salas. Kandahaba pa rin ang nguso.

        “Sorry na, o,” sabi agad ni Edric nang salubungin siya sa paanan ng hagdan.

        “Ano ba’ng nakain mo?” pagalit pa ring tanong niya habang patungo sa salas. “Ba’t ang yabang mo ngayon?”

        “Mayabang?” ulit ni Edric. “Paanong mayabang?”

        Pabagsak siyang naupo sa sopa.

        “Doon pa lang sa meeting sa New Haven, hindi ka na namamansin,” sumbat niya. “Pagkatapos, kung anu-ano pang pinagsasabi mo sa kotse. Wala namang sense.”

        “Ano’ng hindi namamansin sa meeting?” sagot ng binata na naupo sa tabi niya. “E, meeting nga iyon, hindi ba? Alangan namang magkuwentuhan tayo roon.”

        “Namimilosopo ka pa,” buska niya. “Hindi siyempre kuwentuhan ang ibig kong sabihin, ano? Tingin na ako nang tingin sa iyo, ni hindi ka man lang tumitingin sa akin. Parang hindi tayo magkakilala.”

        “O, sige, sorry na,” sagot ni Edric. “Nasanay lang kasi ako sa meeting na purely business. Walang kasamang kabarkada.”

        May tumurok na naman sa puso ni Alex. Iyong salitang “kabarkada.” Kabarkada pa rin pala ang turing sa kanya ni Edric. Pero paano naman niya isusumbat iyon sa binata?

        “E iyong mga pinagsasabi mo tungkol kina Dwight Jaro at GM?” biglang pagbabago niya ng direksiyon.

        “Totoo namang pumuporma sa iyo si Dwight Jaro, a,” sagot ni Edric. “Huwag mong sabihing hindi mo pa nahalata kanina. Nagpapaalala lang naman ako. Siyempre, ayokong mapahamak ka. Masama ba iyon?”

        Oo nga naman.

        Sa totoo lang, ikinatutuwa niya ang pagiging protective nito.

        “Pero bakit biglang nasali sa usapan si GM?” tanong niya.

        Iyon ang mas ipinagtataka niya.

        “Obvious din naman ang mutual admiration ninyo, e,” kalmadong sagot ng binata. “And there’s nothing wrong with that. Kilala ko si GM. He’s a gentleman. Alam niya kung saan siya lulugar. With him, you’ll be in good hands.”

        “Bakit ba inirereto mo ako sa kanya?” inis na inis na talagang bulalas ni Alex.

        Hindi niya malaman kung maniniwala ba siya o hindi na may gusto sa kanya si GM. Pero wala na siyang pakialam doon. Ang gusto niyang malaman ay kung bakit itinutulak siya ni Edric sa boss nila. Wala naman siyang gusto kay George Milan.

        “Hindi naman kita inirereto,” paliwanag ng binata. “Sinasabi ko lang kung ano ang tingin ko sa dalawang admirers mo. Baka sakaling makatulong sa pagpili mo.”

        “Bakit, hindi ba ako marunong pumili para sa sarili ko?” pikon na pikon nang sagot niya.

        Nagtaas ng dalawang palad si Edric.

        “Okay,” sabi nito. “Mali na ako roon. I overstepped my boundaries. I’m sorry. Pero alam mo namang iniisip ko lang ang kapakanan mo kaya patawarin mo na ako. Hindi na mauulit.”

        Napabuntonghininga si Alexandra.

        Naniniwala nga siyang kapakanan niya ang naging pangunahing konsiderasyon ng kababata. Hindi naman iyon ang ipinagsisintir niya, e.

        Pero paano nga ba niya ipaliliwanag na ang nakakasakit sa damdamin niya ay ang kaalamang kaya pala siyang ipaubaya ni Edric sa iba?

        “Peace na tayo, o,” panunuyo pa ng binata.

        Kahit parang mawawasak na ang puso niya’y pinilit pa rin ni Alex na ngumiti. Bahagya nga lang.

        “O, sige na,” sagot niya sa nanghihina nang boses.

        “Totoo?” sabi ni Edric. “Baka naman hilaw na sagot iyan.”

        “Pagod na ako, e,” pagdadahilan niya. “Nakakapagod mag-away. Okay na. Itutulog ko lang ito. Peace na tayo.”

        “Sige, mabuti pa ngang matulog ka na,” nakangiting sabi ni Eldric. “See you tomorrow.”

        At tumayo na ito.

        Dahil sa tindi ng kanyang kinikimkim na mga emosyon ay hindi napansin ni Alex na may lungkot at pagdurusa ring nakakubli sa ngiti ng kababata.

(Kapag hindi lumabas ang kasunod na chapter pagkatapos nito, pindutin ang > o kaya'y Mga Lumang Mga Post na link.)

(Link sa listahan ng iba pang mga nobela.)