Abakada ng Pag-ibig: Rhianna Chapter 2

 FREE TAGALOG ROMANCE NOVELS

CHAPTER 2

POWER dressing ang ginawa ni Rhianna pagdating ng Lunes. Kung dati ay napaka-casual lang ng kanyang office get-up, nang umagang iyon ay bigla siyang nagsuot ng business suit. Ang intensiyon niya ay unahan ng gitla si Antonio Durano.

        Hindi palda ang pang-ibaba ng kanyang suit. Talagang nagpantalon siya. Dark gray pa ang kulay ng magkaterno niyang slacks at blazer. Yari nga lang sa malambot na seda. Ganoon din ang material ng inner blouse niya. Old rose naman ang kulay niyon, tama lang para palambutin nang kaunti ang timpla ng kanyang over-all look.

        Actually, naka-spaghetti straps lang ang kanyang inner blouse. Hindi bale, sabi niya sa sarili. Natatakpan naman ng blazer.

        Ang sapatos niya, black leather ankle boots na may three-inch-high chunky heels at squared toes. Sophisticated na siga ang dating. Lalo na kapag tinernuhan ng kanyang black leather briefcase.

        Hindi na siya kailangang mag-make-up. Dati nang flawless ang kanyang complexion. Well-defined ang kanyang maiitim na kilay at deep-set eyes. Mamula-mula naman ang kanyang mga labi.

        Pero kailangan niyang ayusin ang kanyang buhok. Kapag kasi hinayaan niya iyong nakalugay na tulad ng madalas niyang gawin, masisira ang impact ng kanyang power suit. Paano’y very soft and feminine talaga ang impression na ibinibigay ng kanyang lampas-balikat na buhok na may natural curls. Kahit nga ganitong ipinusod na niya iyon sa may batok ay kumakawala pa rin ang maraming spiral strands sa paligid ng kanyang mukha.

        “Wow!” sabi ni Tina pagpasok niya sa office nila. “Talagang dressed to kill ka, ha? Just don’t do it literally, tita.”

        Tinawanan niya ito, sabay thumbs up.

        Bihis na bihis din naman ang tatlo niyang kasama. Panay naka-business attire. Pare-pareho silang handang magharap ng no-nonsense na first impression sa kanilang magiging boss.

        “Alam mo ba ang nabalitaan namin sa labas?” sabi ni Gizelle. “Over the weekend pala, pinaayos iyong conference room diyan sa kabila. Ipina-rush sa interior decorator. Ginawang private office para sa magiging boss man natin. Ang ganda-ganda raw.”

        “Ang laki niyon, a,” pahumindig na puna ni Rhianna, nakataas pa ang kilay. “Mas malaki nang di hamak kaysa sa office ni Sandra. Bakit naman ganoon, samantalang pareho lang sila ng job title – vice president. That’s unfair.”

        “Pumapapel siyempre si Uncle dito sa bago niyang kasosyo,” sagot ni Megan. “That office represents the new business partner, di ba? Kailangan, bongga ang dating.”

        “Uncle” ang tawag nila kay C.P. Montes, ang big boss ng Exalt, kapag sila-sila lang ang nag-uusap. Ni hindi nila ito ipinaririnig kay Sandra.

        “Paano iyan, wala nang conference room,” sabi ni Tina.

        “Magpa-partition na lang daw ng panibagong kuwarto sa dulo, ibabawas sa area ng stockroom,” pagkukuwento pa ni Gizelle. “Inuna lang talaga nila itong para kay Mr. Durano. Isa pa, tamang-tama para sa kanya ang location nito dahil katabi lang natin.”

        “Well, at least hindi siya dito mismo sa kuwarto natin inilagay,” sabi ni Rhianna. “Can you imagine kung kasama natin siya rito the whole day, everyday? Baka hindi tayo makapagtrabaho nang matino.”

        Alas-diyes na nang tawagan sila ng sekretarya ni Sandra. Pinapupunta na raw sila nito sa opisina ng bago nilang boss.

        “Nandiyan na pala,” sabi ni Rhianna. “O, ready na ba tayo, girls?”

        “Ready as we can ever be,” sagot ni Tina.

        Pero ang hindi pala ganap na handa ay si Rhianna. Ang pinaghandaan kasi niya ay iyong Antonio Durano na natatandaan niya five years ago. Hindi ang lalaking nakaharap niya sa newly-furnished office na iyon.

        Hindi na nga niya nagawang usyosohin ang mga pagbabagong ginawa sa dating conference room. Natuon na lamang ang kanyang pansin sa lalaking ipinakilala ni Sandra sa kanila.

        Sa unang tingin ay estranghero sa kanya ang lalaking ito. Ang una nga niyang impresyon ay mukha itong basketball player. Matangkad at matipuno ang pangangatawan. Mestisuhin, guwapo, simpatiko. Clean cut ang gupit, maputi at makinis ang kutis, mukhang kaylinis at kaybango ng kabuuang anyo. Sa kabila niyon, may ere ito ng authority kahit nakangiti at kahit casual lang ang suot na khaki pants at puting t-shirt na de kuwelyo.

        Gusto na sana niyang maniwala na nagkamali siya ng akala. Na hindi ito ang Antonio Durano na nakaklase niya sa Colegio Del Paraiso Elementary and High School.

        Pero nang tumutok sa kanya ang tingin ng binata, nakilala niya ang mga matang iyon. Ang mga matang noong araw ay madalas niyang mahuling nakatitig sa kanya na puno ng pagsamba’t pag-asam.

        Ngayon nga lang ay wala ang mga emosyong ganoon sa mga mata ng binatang kanyang kaharap. Cool na cool ito sa pagkakatitig sa kanya. Detached kahit nakangiti. Polite pero impersonal.

        Isa-isa silang ipinakilala ni Sandra kay Antonio Durano. Isa-isa rin silang binigyan nito ng karampatang acknowledgement.

        “Please call me Anto,” mapagpakumbabang sabi pa nito. “Natuwa nga ako noong sabihin ni Sandra na on first name basis kayong lahat dito. Let’s continue that tradition. I believe it creates a better working atmosphere.”

        Pagkatapos, muling tumutok ang pansin ng binata sa kanya.

        “Remember me, Rhianna?” sabi nitong nakangiti pa rin. “Nabanggit ko na kay Sandra na dati tayong magkaklase sa elementary at high school. What a small world, ano? Nagulat ako noong makita ko ang pangalan mo sa files na ipinadala sa akin ng personnel department.”

        Bago pa man siya nakasagot ay bumaling na ang tingin ni Anto sa tatlo niyang mga kasama.

        “Please don’t misunderstand my enthusiasm,” paliwanag nito sa tatlong babae. “Maaaring dati na kaming magkakilala ni Rhianna pero that doesn’t mean na magkakaroon ng pagkakaiba ang pagtingin ko sa kanya compared sa inyong lahat. I firmly believe in professionalism in the workplace. Incidental lang iyong pagiging former classmates namin.”

        “Of course,” tango ni Tina, maliwanag ang ngiti.

        “Well, now that I’ve introduced all of you to each other, I think I better go,” sabi ni Sandra. “Marami pa kayong pag-uusapan. Anyway, if you need to ask me about anything, Anto, nasa kabilang office lang ako. Kayo rin, girls. Remember, I’ll always be available for any of you.”

        “Thank you, Sandra,” sagot ng binata.

        Sina Rhianna naman ay sabay-sabay na nagsipagngitian at nagsipagtanguan sa kanilang former boss.

        Kumaway pa ito sa kanilang lahat bago tuluyang umalis.

        “Please take your seats, ladies,” sabi ni Anto nang magsara ang pinto sa likod ni Sandra.

        Nagmuwestra ito patungo sa kinaroroonan ng pang-anim katao na bilugang conference table. Nasa isang sulok iyon ng malaking silid, malayo sa malapad na executive desk.

        Noon lang naigala ni Rhianna ang kanyang tingin sa kabuuan ng opisina. Palibhasa lahat ng gamit doon ay bagung-bago, sa tantiya niya’y mas maganda pa iyon kaysa sa mismong opisina ni C.P. Montes. Naisip tuloy niya na pati ang matandang binata ay na-impress marahil nang husto kay Anto kaya nagpa-impress din sa pagpapaayos ng magiging tanggapan ng binata.

        Hinintay muna ni Anto na makaupo silang apat nang paikot sa conference table bago nito kinuha ang isa sa dalawang natitirang silyang naroon.

        “There’s going to be some pretty big changes in our division,” bungad agad nito pagkaupung-pagkaupo pa lamang. “Especially with regard to personnel.”

        Nagkatinginan sina Rhianna.

        Napangiti naman ang boss nila.

        “Don’t be scared,” sabi nito. “In fact, ikatutuwa ninyo ang ibabalita ko. Magdadagdag tayo ng tao. And, of course, that means promotions for all of you.”

        Muling nagkasulyapan ang apat na babae, may pigil nang excitement.

        Tiningnan ni Anto si Rhianna.

        “I noticed na ikaw lang ang full-time writer ngayon, Rhianna,” sabi nito. “Nakakatawa naman yata iyon. Paano ka matatawag na editor-in-chief kung ikaw rin ang kaisa-isang staff writer. But we’ll fix that. Kukuha tayo ng tatlo pang staff writers. Of course, tatanggap din tayo ng articles mula sa contributors at freelancers. Magiging tunay na editor-in-chief ka na talaga.”

        Tumango siya, bahagyang nakangiti.

        Binalingan naman ng binata si Tina.

        “Tina, Ms. Art Director,” sabi nito. “Kukuha rin tayo ng dalawa pang artist-photographers na idi-direct mo.”

        “Hay, salamat naman,” bulalas ni Tina.

        Bahagya silang nagkatawanan.

        “Ganoon din sa advertising,” tango ni Anto kay Megan. “We’ll hire two more people to help you out, Megan. As the new advertising accounts manager, hindi mo na kailangang balikatin pati ang paniningil. Ibigay mo na sa magiging tao mo ang trabahong iyon. You concentrate on bringing in the accounts.”

        Tuwang-tuwang tumango nang tumango si Megan. Hindi makapagsalita.

        “And, finally, on the administrative side,” sabi ni Anto na tumitingin kay Gizelle, “we will be needing an all-around secretary as well as a messenger-gopher. You, Gizelle, as the new administrative officer, will be supervising them. You will be handling the bigger administrative responsibilities, okay?”

        “Okay na okay,” masayang sagot ni Gizelle.

        “Siyempre pa, your new responsibilities come with a corresponding salary increase,” dagdag pa ng binata. “Ngayon, para mapondohan natin ang lahat ng ito, kailangang doblehin natin ang number of pages ng magazine. Magiging monthly na rin ang labas natin instead of every other month. Furthermore, hindi na lang ito pang-turista. Magiging trendy lifestyle magazine na ito para mas malawak ang readership. This means we will be covering practically everything. Naroon pa rin ang places-to-visit including eating places and other night spots, pero kasama na ngayon pati ibang lifestyle needs - mga health spas, grooming places, clothes shops, cosmetics and toiletries, pati home furnishing. We will be distributing the magazine for free in the bigger department stores aside from the usual hotels and restaurants. At siguradong pag-aagawan tayo ng mga tao dahil nga libre. Incidentally, we will be renaming the magazine as People and Places, Manila.”

        “Maganda iyan,” sabi agad ni Megan. “Lahat din halos ng klase ng kompanya, mahihingian na natin ng ads. Puwera na lang siguro punerarya.”

        Tawanan sila. Pati si Rhianna ay hindi nakapagpigil.

        Napansin naman niyang walang hang-up si Anto na makipagtawanan sa kanila.

        Napansin din niyang parang kaybilis na nakagaanan ng loob ng mga kasama niya ang binata. Siya lang yata ang hindi pa rin kumportable rito.

        May naalala siyang banggitin bago pa magkalimutan ang lahat sa excitement of the moment. Ayaw niyang palabasing pati siya ay silaw na silaw sa paghanga sa bagong-sulpot na golden boy ng kompanya.

        “Due na next month ang next issue natin,” sabi niya nang mamatay ang tawanan. “Halfway-done na ang pages. Sayang naman kung ibabasura natin iyon. Kailan ba natin babaguhin ang magazine? Matagal na proseso rin ang hiring ng bagong staff. Ano ba ang timetable natin? Is it doable?”

          Kampanteng-kampante ang ngiting ibinaling ni Anto sa kanya.

        “You can go ahead with this issue,” sagot nito. “In the meantime, I’ll do the hiring. Sa kasunod na issue natin sisimulan ang bagong format. I assure you, this is definitely doable. Last year, after graduation, I flew to Hongkong. Mag-isa. I set up a magazine for Asia-wide distribution. Doon na ako nag-hire ng tao. Doon na ako naghanap ng printer. Doon na rin ako nag-establish ng contacts for advertising, distribution, and marketing. In two months, we were out in the market all over Asia. By the time I left the magazine to my staff eight months later, we were among the top-selling Asian magazines in Hongkong and Singapore. I intend to do the same for this magazine.”

        Halatang impressed na impressed pang lalo sina Tina, Megan at Gizelle. Panay-panay ang tango ng mga ito.

        Napilitan na ring tumango si Rhianna.

        Sa totoo lang, nayayabangan siya kay Anto. Kahit pa impressive naman talaga ang ikinuwento nito. At kahit wala na siyang makitang butas sa mga plano nito.

        Pero si Anto pala mismo ay may nakikitang posibleng maging problema.

        “May kailangan lang tayong pakaingatan,” sabi pa nito. “Mabuti ngayong aapat lang kayo, streamlined ang trabaho. Kanya-kanya kayo ng linya at malinaw ang hatian ng tasks. Pag nadagdagan na tayo, kailangang maging mas efficient pa tayo. Mahirap maging kampante. Baka magkapasahan ng trabaho, magkaturuan o magkasisihan. Puwede rin namang maging OA at mag-overlap unnecessarily ang trabaho. Sayang din iyon. Waste of time and effort. Para maiwasan ang alinman sa mga possible problems na ganoon, gagawa tayo ng malinaw na flowchart at job assignments. Kailangang maging maliwanag kung sino ang responsable sa aling gawain. We have to be very professional about everything.”

        Muling napatango si Rhianna.

        Unti-unti na niyang nakikita kung bakit kinuha ni C.P. Montes si Antonio Durano. Kahit pa ka-batch lang niya itong nag-graduate, malayo na nga ang narating ng karanasan ng binata kung ikukumpara sa kanya. Anumang pagtaas ng kilay ang gawin niya, hindi niya maitatangging magaling nga ang bago niyang boss.

        Magaling na, guwapo pa.

Sa halip na matuwa siya ay kung bakit parang lalong hindi mapakali si Rhianna sa kanyang kinauupuan.

        At hindi pa pala tapos si Anto. Nakangiting gumala ang tingin nito sa kanilang apat.

        “Oo nga pala, ladies,” sabi nito. “I appreciate your dressing up this morning to welcome me. Pero, huwag kayong mag-alala, nabanggit na rin sa akin ni Sandra na casual lang ang dress code n’yo rito. I don’t intend to change that. Let’s just be comfortable in the office para maging mas productive din tayo. Siguro, i-reserve na lang natin ang ating dressier attire kapag may kailangan tayong haraping mga kliyente.”

        Dismayadung-dismayado si Rhianna. Useless lang pala ang matagal niyang pagpili ng isusuot kaninang umaga. Sa halip na magitla o ma-impress, parang natatawa pa sa kanila si Anto. So much for power dressing. Wala yata talagang makakasindak sa lalaking ito.

(Kapag hindi lumabas ang kasunod na chapter pagkatapos nito, pindutin ang > o kaya’y ang Mga Lumang Mga Post na link.)

(Link sa listahan ng iba pang mga nobela.)